Rüya Kırıklıkları

Koşmaya başladığım yerden de düşmeye başladım.Ben uykusuz rüya yontucusu.Kadere ve aşka kırgın.
Elimde zaman yapbozu; yarısı dünyadan yarısı rüyalarımdan.Bu yüzden bir türlü o şifreyi çözemiyorum.
Zihnimde anlaşılamaz bir zaman kavramı.Yılın ne önemi vardı ki ölmek duygusuyla bezenmiş, bu zaman
ağacının gölgesinde,hıçkırıklara boğulan bir "ben" için.Sonra dünyanın en nadide bakışları arasından
süzülerek bataklık ülkesinin hayal kırıklığı tarlalarına gömülüp kaldım.Usandım! Ve birde anneler için
birkaç ağıt biriktirdim balçıktan yüreğimde...
Koştum,koştum...Az gitmedim; bilmem kaç deve boyu yolda almıştım...
Yinede olmadı bir şeyler; sızlamaya başladığı anda yitirmiştim yüreğimi.Kime ne söyleyebilirdim ki...
Az gittim uz gittim bir baktım ki soluk bedenim dünyada kalmış.Elimde rüyadan heykelcikler.
Hangi sarraf bozar bunları.Hangi adam bunlar için sever beni...
Söylenecek son sözünü de yutkunmuş bir kadın olmak kaygısından uzan utandım durdum.
Ne idiyse ölüm gelsindi artık.O, gelmedi; ben ona koştum.Ansızın unuttu ölüm beni.
Bense bir türlü varamadım onun donuk gölgesine.
Koşmaya başladığım yerden de düşmeye başladım...Ezanlar beni çağırırken şehre, bastım çığlığı...
Dünya susmadı,ben koştum...Unutulmak ümidiyle girdiğim dehlizlerden garipsenmek yaftasıyla yaftalandım.
Meğer yokmuş kaderimde bir sır olmak...Ben kendi kendini ihbar eden kadın.Unutturamadım kendime "kendimi"...
Sonra balçıklar ülkesinin tozdan kralı kavrayınca ellerimi ılık bir rüya sardı bedenimi...
Koştuğum yerden gömüldüm karanlıklara..Kimse bilmez döndüm, sesini kaybetmiş bir kadın olarak
girdim aşk şehrine.Yüreği burkulmuş insanların istila ettiği bu şehri de terk ettim.
Gidecek son yerime de gitmiştim.Bıraktım koşmayı, bu lanetlenmiş yürekle oturdum bir şeytan gölgesine.
Sesi ve yüreği olmayan bir havvakızı olarak unutulup gittim saatlerin satırarı arasında...
Ben rüya yontucusu.Etten ve kemiktenim.Bazı bazı ağlarımda.Elimde rüyadan heykelcikler esir düştüm
gerçeğin şehrine.Bu yüzden sızlanıp dururum.Tüm bu cümleler o çıkış cümlesini bulmak için yazıldı.
Şimdi söyleyin ey varlıkdaşlarım; bu havvakızının rüyalarına kim itibar eder hangi sarraf bozar sözlerimi.